Historia szkoły

Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczęto odtwarzanie i rozbudowę szkolnictwa zawodowego w Zamościu. Dokonano tego na bazie istniejących szkół zawodowych w okresie międzywojennym.
W październiku 1944 r. w siedzibie przedwojennej Szkoły Rzemieślniczo Przemysłowej otwarto Szkołę Przemysłową kształcącą w trzech specjalnościach: metalowej, elektrycznej i drzewnej. w 1952 r. w jej miejsce powstała Zasadnicza Szkoła Zawodowa, z której wydzieliła się Zasadnicza Szkoła Budowlana.

Szkoła ta otwarta została w dniu 01.09.1956 r., na podstawie pisma Dyrekcji Okręgowej Szkolnictwa Zawodowego w Lublinie z dnia 17.07.1956 r. Szkoła mieściła się w lokalu Technikum Mechanicznego w Zamościu przy ul. Akademickiej 6 i miała wspólną z nim dyrekcje w osobie pani Haliny Podobińskiej.

Kształcono w niej w czterech specjalnościach: cieśla, murarz, ślusarz-instalator, stolarz. Praktyczną naukę zawodu uczniowie odbywali we własnych warsztatach (stolarze) i zakładach pracy na terenie miasta.

W roku szkolnym 1957/58 szkoła otrzymała nową nazwę – Szkoły Rzemiosł Budowlanych i została oddzielona od Technikum Mechanicznego. Zyskała również nową siedzibę przy ul. Hanki Sawickiej 59/61, w lokalu Zasadniczej Szkoły Zawodowej. Pełnienie obowiązków dyrektora placówki powierzono z dniem 01.06.1957 r. panu Ignacemu Bissowi.

Nowa siedziba składała się z dwóch budynków – warsztatów o powierzchni zabudowy 912 m&nbspkw., oraz szkoły liczącej 1160 m&nbspkw. Oba budynki pochodziły z okresu 1942-1943 r., budowane były przez Niemców według projektu Wolfa Guthiera i służyły im jako warsztaty i garaże, a od 1944 r. jako koszary wojskowe. Pomieszczenia te okazały się zbyt małe dla potrzeb szkoły, na co zwracali uwagę zarówno nauczyciele jak i wizytatorzy kontrolujący szkołę w 1958 roku.

Rozpoczęto więc starania o pozyskanie nowej siedziby bądź budowę nowego obiektu szkoły. w dniu 24.08.1958 r. Kuratorium Okręgu Lokalnego w Lublinie zaplanowało budowę Szkoły Rzemiosł Budowlanych w Zamościu wspólnie z technikum Mechanicznym. Sprawa ciągnęła się jednak zbyt długo z powodu braku lokalizacji i nie przygotowania też na czas dokumentacji przez Wiejskie Biuro Projektów w Lublinie. Plan wykonania dokumentacji projektowo-kosztorysowej zlecono „Miastoprojektowi” w Lublinie. Został on jednak odrzucony przez Ministerstwo Oświaty i projekt tej budowy upadł. Nie zrezygnowano jednak z myśli o budowie nowej szkoły. w 1960 r. na Radzie Pedagogicznej szkoły Rzemiosł Budowlanych poinformowano, iż w budżecie na lata 1960-65 wydzielono pieniądze na tę inwestycje. Niestety prace przedłużały się i dopiero groźba utraty inwestycji i odłożenia na nieokreślony czas budowy przyśpieszyły działania. Inżynier Gordon z departamentu inwestycji Ministerstwa Oświaty zaprojektował projekt zespołu szkolnego, w którym budynek szkoły wzorowany był na Technikum Elektrycznym w Toraszówce (powiat Krosno), warsztaty na budynku Technikum Budowlanego z Torunia, zaś internat stanowił typowy model realizowany w tym okresie. Projekt ten przyjęto i powierzono do wykonania inżynierowi architektowi Józefowi Żakowi z Warszawy.

W połowie kwietnia 1963 r. rozpoczęto budowę nowego obiektu dla Szkoły Rzemiosł Budowlanych. Uroczystość wmurowania aktu erekcyjnego szkoły odbyła się 10.05.1964 roku. Prace przy budowie trwały cztery lata. Aktywnie brali w nich udział uczniowie pod nadzorem nauczycieli zawodu.

Szkoła w tym okresie rozwijała się bardzo prężnie, przybywało oddziałów kształcących się uczniów i pracowników.

4 lutego 1965 r. otwarto przy Szkole Rzemiosł Budowlanych Zaoczną Zasadniczą Szkołę Zawodową dla dorosłych, pracujących w zawodzie stolarz. w roku szkolnym 1966/67 otwarto Technikum Budowlane po Szkole przysposobienia Rolniczego o specjalności budownictwo Wiejskie. w okresie tym mury szkoły opuściło 819 absolwentów, wykwalifikowanych: murarzy, hydraulików, stolarzy, pracowników bardzo poszukiwanych nie tylko na zamojskim rynku pracy.

Pierwotnie otwarcie nowej szkoły planowano na 01.09.1966 r., ale z powodu opóźnień datę przełożono. Ostatecznie oficjalne otwarcie szkoły nastąpiło 14.01.1967 r. o godzinie 1000. Dokonał tego ówczesny i sekretarz Komitetu Wojewódzkiego PZPR tow. Władysław Kozdra w obecności dyrektora pana J. Bissa, kuratora Edwarda Zachajkiewicza, nauczycieli, młodzieży i wielu zaproszonych gości. Oddany zespół szkolny składał się z budynku szkoły o powierzchni1490 m&nbspkw., warsztatów 1630,5 m&nbspkw., internatu 2038,6 m&nbspkw., oraz domu dla nauczycieli złożonego z 4 lokali mieszkalnych. Nowo otwarta szkoła decyzja Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie otrzymała imię 25-lecia PPR.

Naukę w nowym obiekcie rozpoczęto 17.01.1967 r., w dwunastu wygodnych i dobrze, jak na tamte lata, wyposażonych salach lekcyjnych. Internat zasiedlony został przez uczniów dnia 31.01.1967 r., Natomiast warsztaty oddano do użytku 30.12.1967 roku. 01.08.1968 r. w szkole otwarto Izbę Pamięci 25 –lecia PPR zorganizowaną przez nauczyciela historii Kazimierza Kowalczyka. w tym samym roku nastąpiła zmiana na stanowisku dyrektora szkoły.

Odchodzącego na emeryturę Ignacego Bissa zastąpił mgr inż. Eugeniusz Cybulski. w okresie jego urzędowania w Szkole Rzemiosł Budowlanych odbyła się w roku 1969 pierwsza matura. Do egzaminu dojrzałości przystąpiło 52 uczniów i zdało 48. Nastąpiła również zmiana nazwy szkoły. Na podstawie zarządzenia Kuratora Lubelskiego Okręgu Szkolnego od 01.09.1972 r. utworzono Zespół Szkół Zawodowych Nr 4 w miejscu Szkoły Rzemiosł Budowlanych. w tym samym roku 01.09 otwarto Technikum Budowlane na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej, również na podstawie decyzji Kuratora Lubelskiego Okręgu Szkolnego pana mgr Tadeusza Kąckiego. Technikum powstało dzięki aktywności dyrektora szkoły, Komitetu Rodzicielskiego oraz licznych zakładów pracy, zainteresowanych tym, aby absolwenci szkół zasadniczych kontynuowali naukę w Technikum na terenie Zamościa. w tym samym czasie stworzono możliwość kształcenia w nowych zawodach, takich jak: malarz, zbrojarz, betoniarz, monter, dekarz.

Ułatwiono naukę także tym, którzy podjęli już pracę, tworząc na miejscu w tym samym roku szkolnym Technikum Budowlane dla Pracujących.

W okresie urzędowania dyrektora Cybulskiego utworzono również z dniem 01.09.1973 r. Technikum Przemysłu Drzewnego na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej. w tym samym roku doszło do zmian personalnych na stanowisku dyrektora mgr inż. Cybulski został inspektorem szkolnym, a na jego miejsce od 31.12.1974 rz dyrektorem został mgr Tomasz Bzówka, który pełnił tę funkcję tylko osiem miesięcy.

Od początku roku szkolnego 1974/75 obowiązki dyrektora przejął mgr Czesław Rycyk i pełnił je do 30.06.1974 roku. Jego miejsce zajął ponownie inż. Jan Dubiński.

W dniu 01.09.1975 r. w Zespole Szkół Zawodowych Nr 4 otwarto Policealne Studium Zawodowe kształcące w specjalności – budownictwo ogólne.

W roku szkolnym 1979/80 szkoła otrzymuje nowego dyrektora mgr Wacława Czuka. w dniu 01.09.1980 r. po raz kolejny zmieniono nazwę szkoły, z Zespołu Szkół Zawodowych Nr 4 na Zespół Szkół Budowlanych. Od początku tego roku szkolnego zaczęło funkcjonować przy Zespole Szkół Budowlanych Medyczne Studium Zawodowe dla absolwentów liceów ogólnokształcących. Działało ono do 1989 r. Dnia 01.09.1986 r. utworzono Zasadniczą Szkołę Zawodową dla Pracowników młodocianych na podbudowie szkoły podstawowej. Uczniowie tych klas uczęszczali tylko na przedmioty ogólnokształcące natomiast zajęcia praktyczne odbywali poza szkołą.
W roku szkolnym 1990/91 utworzono przy ZSB Technikum Budowlane na podbudowie szkoły podstawowej, a rok później Technikum Przemysłu Drzewnego dla uczniów kończących szkołę podstawową. Kierownictwo szkoły w tym czasie objęła mgr inż. Donata Pezowicz. w dniu zakończenia roku szkolnego 1994/95 miała miejsce szczególna uroczystość – wręczenia nowego sztandaru. Został on ufundowany przez Komitet Rodzicielski przy Zespole Szkół Budowlanych.

W roku szkolnym 1999/2000 dyrektorem ZSB został mgr inż. Stanisław Holko.

Przez cały okres funkcjonowania placówki działał przy niej internat, dający zakwaterowanie ok. 400 uczniom. Mieszkańcami internatu byli w większości uczniowie szkoły budowlanej, ale mieszkała w nim także młodzież Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych, Szkoły Elektrycznej, Szkoły Ekonomicznej oraz uczestnicy różnych kursów prowadzonych w Zamościu. Od 01.09.2000 decyzją Wydziału Edukacji Urzędu Miejskiego w Zamościu został on odłączony od ZSB i stał się oddzielną instytucją – Bursą Międzyszkolną Nr 1. Integralną część ZSB do końca 1999 r. stanowiły także warsztaty. Umożliwiały one uczniom zdobywanie praktycznej wiedzy na zajęciach we własnych budynkach oraz na terenie Zamościa i okolic. w ramach zajęć warsztatowych młodzież z ZSB pracowała między innymi przy budowie amfiteatru, szkoły podstawowej nr 6, wystawie plenarnej uzbrojenia Wojska Polskiego, pracach wykończeniowych w Szpitalu im. Jana Pawła II. Od 01.01.2000 r warsztaty przeszły pod zarząd Centrum Kształcenia Praktycznego.

W 2000 r. powstała idea nadania szkole nowego imienia w związku ze zmianami polityczno-ustrojowymi jakie nastąpiły w Polsce. Przy wyborze patrona kierowano się bogatą historią miejsca na którym usytuowana była szkoła. w okresie II wojny światowej w tym miejscu znajdował się obóz przejściowy dla wysiedlanej ludności Zamojszczyzny. Nawiązano kontakt z Polskim Związkiem Byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich więzień i obozów Koncentracyjnych Okręgu Zamość i wspólnie z Radą Pedagogiczną, Samorządem Uczniowskim podjęto uchwałę o nadaniu szkole nowego imienia – Dzieci Zamojszczyzny. Uroczystość ta odbyła się 27 XI 2000, w obecności władz miasta, środowiska kombatantów młodzieży, nauczycieli i zaproszonych gości.

25.11.2002r. w 60 rocznicę wysiedleń na Zamojszczyźnie miała miejsce uroczystość wręczenia szkole nowego sztandaru. Rocznicy tej została poświęcona sesja naukowa „Niemiecka akcja wysiedleńczo–osadnicza na Zamojszczyźnie 1942-43.” prowadzona przez dr Pawła Mackiewicza.

Na początku XXI wieku wobec zmian zachodzących w Polsce szkoła rozszerzyła zakres kształcenia o nowe kierunki: technik geodeta, technik informatyk, liceum o profilu mundurowym. w związku z powstaniem klas integracyjnych 1.09.2009 r. Uchwałą Nr XXIX/279/09 Rady Miasta Zamościa z dnia 23.03.2009 r. nastąpiła zmiana nazwy szkoły z Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 4 im. Dzieci Zamojszczyzny na Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych Nr 4 z Oddziałami Integracyjnymi im. Dzieci Zamojszczyzny.

Z początkiem roku szkolnego 2016/2017 obowiązki dyrektora szkoły przejęła i do dziś je pełni mgr Lidia Sternik.

Autor Marian Okoniewski